یادته گفتی بهم : تا شقایق زنده است زندگی باید کرد

 نیستی سهراب ببینی که شقایق هم مرد

دیگه به چه کسی دلخوش کرد ؟

یادته گفتی بهم : اومدی سراغ من ، نرم و آهسته بیا

 که مبادا ترکی برداره

 چینی نازک تنهایی تو اومدم آهسته ، نرمتر از یک پر قو ،

 خسته از دوری راه ، خسته و چشم براه یادته گفتی بهم :

عاشقی یعنی دچار فکر کنم شدم دچار تو خودت گفتی :

 چه تنهاست ماهی اگر دچار دریا باشه آره تنها باشه ،

 یار غمها باشه یادته می گفتی : گاهگاهی قفسی می سازم ،

میفروشم به شما تا به آواز شقایق برسم

         

 

نوشته شده در چهارشنبه 89/4/9ساعت 8:51 عصر توسط حسن نظرات ( ) | |